US of A... starting Florida & New Orleans

Vanuit San Jose vliegen we met American Airlines naar Miami International Airport. Na onze reisavonturen in Colombia en Costa Rica verwachten we eigenlijk wel wat oponthoud bij de Amerikaanse douane. Dit keer staan we ruim een uur in de rij te wachten voor een stempel. Eindelijk aan de beurt treffen we een wat oudere douane ambtenaar, die aangeeft dat je je vinger op de scan moet leggen en vervolgens je elleboog.. ?!? Steef en ik kijken elkaar aan en vervolgens weer naar die man, begint hij toch te lachen. Een grapje... Vervolgens vroeg hij wat onze plannen waren in Amerika, waarbij wij wat dingen opnoemden en hij uiteindelijk bij het horen van Disney World ons uitgebreid een reisadvies gaf, welke parken er daar waren en wat er te doen was. Er werd zelfs een plattegrond voor ons uitgetekend en alle mensen achter ons maar wachten in de rij... Stempel, "welcome to America" en off we go. Het land van de uitersten...

Op de luchthaven worden we opgehaald met een gratis shuttle bus van het hostel. Een luxe shuttle enkel en alleen voor ons bleek later. Het was toch nog wel een half uurtje rijden naar Miami Beach. We stoppen voor ons hostel, Posh South Beach. Gelegen aan Collins Avenue, een straat achter het bekende Ocean Drive. Een nieuw en super modern hostel met twee grote slaapzalen. Ze hadden een heel mooi zwembad, mega witte leren bank en flatscreen tv, keuken met kookeiland, Mac computers voor openbaar gebruik en wasmachines met drogers. Om in de slaapzalen te komen moest je een trap af naar beneden. Het waren twee grote ruimten met ieder zo'n 30 stapelbedden. Bye bye privacy, maar wel veel luxe voor een nog betaalbare prijs in het centrum van Miami beach. Oordopjes waren gelukkig gratis te verkrijgen en voor drie nachtjes was het best te doen.

Na het inchecken zijn we wat gaan rondlopen en hebben we ons uiteindelijk laten verleiden tot een mega Mojito cocktail en een biefstukje op een terrasje aan de Ocean Drive boulevard. Tja en wat doe je op een terrasje... precies mensen kijken... nou je kunt je lol op in Miami! Mega dure bolides die langs rijden (en volgens mij rijden ze rondjes), plastic fantastic, knappe en soms graatmagere modellen, dikke mensen in veelste krappe kleding, mega gouden kettingen en monden vol goud. You'll get the picture. Behoorlijk surrealistisch allemaal na onze reiservaringen in Zuid Amerika waar materialisme een hele andere betekenis heeft. We moeten er allebei even aan wennen. Ook aan de prijzen overigens. Nu weten we dat eten aan de Ocean Drive niet het goedkoopste is en we hadden ook een goedkoop menu uitgekozen, maar is het niet dat in heel Amerika achteraf er nog allerlei belastingen worden doorbrekend. Bye bye dagbudget..

De volgende dag, zaterdag 28 april '13, is een dag waar we al weken naar hebben uitgekeken. De 'Go Dutch Orange Bike-in Festival' een fiets evenement in Miami ter ere van Koninginnedag in Nederland. Een bijzondere Koninginnedag dit jaar vanwege de troonswisseling en dat willen we natuurlijk niet helemaal missen. Het betreft een fietstocht dwars door Miami in Oranje door Grolsch gesponsorde T-shirts met aansluitend een feestavond met DJ's en lokale gerechten. Super leuk! In de ochtend reserveren we twee fietsen bij de fietsverhuur en omdat de fietstocht toch pas einde middag begint, besluiten we om nog wat rond te lopen in dit Art Deco walhalla. Een stijl die wordt bepaald door neonlicht, ronde vormen en hoeken, patrijspoorten, symmetrie, platte daken, aluminium, terrazzovloeren en pasteltinten. Je blijft foto's schieten. Aangekomen bij het strand, zien we van die stadsfietsen die je ter plekke met je bankpas kunt huren en die je dan ook weer op een andere plek in de stad kunt terug zetten. Dat leek ons wel praktisch en wellicht waren deze fietsen goedkoper om te huren dus we vragen naar de mogelijkheden. Toen we aan de jongen van de verhuur vertelde waar we de fietsen voor wilde gebruiken, gaf hij ons aan dat het evenement gisteren al had plaatsgevonden. Gisteren?!?!? Nee, dat kon niet. Dat was toch echt vandaag, toch... Terug in het hostel achter de computer en tot onze verbazing was de fietstocht inderdaad gisteren al geweest. Zo jammer!!! Maar goed, enige troost was dat we gisteren vanuit Costa Rica aankwamen, dus we hadden zowieso niet aan de tocht kunnen deelnemen.

We besluiten om een paar uurtjes naar het strand te gaan. Ook niet verkeerd, want het strand van Miami beach is super! Breed strand met heel fijn zand (dat niet blijft plakken!) en super blauw water. Met wat Corona's proosten we op onze manier alvast op onze nieuwe koning. Na een paar uurtjes relaxen besluiten we terug naar het hostel te gaan. De bar van het hostel geeft namelijk elke dag van 18.30 uur tot 19.30 uur gratis drankjes weg voor alle gasten. Free drinks in Miami?! Daar zijn wij natuurlijk bij! We zitten op het terras en vermaken ons weer kostelijk met alles en iedereen die langs het terras paradeert.

Na ons iets duurder uitgevallen etentje van gisteren besluiten we om 's avonds iets te eten bij de Burger King. We staan al een tijdje in de rij te wachten. Althans rij, er staan twee dames voor ons en de heren van de Burger King nemen uitgebreid hun tijd om tussen het flirten door de bestelling op te nemen. We zijn eindelijk aan de beurt en bestellen een Large en een Medium menu. Bij het afrekenen zien we echter dat er twee keer een Large menu is aangeslagen, dus dat geven we een beetje geïrriteerd aan. Uiteindelijk vraagt de jongen die de bestelling op nam of we ons geld terug willen. Wederom geïrriteerd geven wij aan dat we ons geld inderdaad terug willen, maar daarmee bedoelde we eigenlijk alleen het verschil tussen het L en M menu. Hoe moeilijk kan het allemaal zijn? Nou uiteindelijk kregen we het gehele bedrag terug plus de maaltijd. Snappen jullie het nog? Wij vonden het natuurlijk wel prima. Klagen in Amerika levert toch meer op dan je denkt... wordt vervolgd!

Tja en dan ben je in Miami en dan moet je eigenlijk wel een keer een gave Club bezoeken. Wij als backpackers hebben alleen geen andere schoenen bij ons dan gympen of slippers en Steef heeft ook niks anders dan T-shirts. Probleem is dan dat je in geen enkele club wordt toegelaten. Jammer, maar helaas we hebben het er niet voor over om dit speciaal voor een avondje stappen aan te schaffen. We besluiten daarom om 's avonds nog maar wat rond te lopen. Zo bezoeken we Espanola Way, een themastraat met winkels en cafés in mediterrane stijl en overal Spaanse vlaggetjes en sangria; gezellig en heel erg kitscherig. Vervolgens lopen we naar Lincon Road Mall, een brede straat met veel winkels, restaurantjes en terrasjes. Uiteindelijk lopen we via Ocean Drive boulevard weer terug naar ons hostel en gaan we lekker slapen. Althans wat is lekker slapen tussen 30 anderen en een snurkende Rus naast je..

De volgende dag gaat Steef op pad voor het ontbijt, stokbrood met gebakken eieren en Jan regelt een huurauto voor de komende dagen. Daarna gaan we lekker genieten van wederom een dagje zon, zee en strand. We krijgen van het hostel de tip om naar aan het einde van de middag naar strandtent Nikki Beach te gaan. Hier is vanaf 16.00 uur een strandfeestje en deze is wel op slippers toegankelijk. Een hippe strandtent waar de prijs ook naar is, veel mooie mensen met strakke lijven of mensen met een overkill aan botox. Ook hier kijk je je ogen weer uit en vraag je je af hoe het toch komt dat iedereen de perfectie (tot in het extreme) wil nastreven. 's Avonds gaan we eten bij een echte Amerikaanse diner, 11th Street Diner. Een zilverkleurig gebouw met neon verlichting. Goede recensies op Tripadvisor en het eten is er meer dan prima voor een klein budget. Daarna halen we lekker een paar Corona biertjes met limoen en drinken we deze bij het zwembad van het hostel.

De volgende dag worden we vroeg opgehaald door de gratis shuttle bus van het hostel. Hij brengt ons weer naar het vliegveld van Miami waar we onze huurauto kunnen ophalen. De huurauto hebben we via ebookers.nl geboekt, gewoonweg omdat het goedkoper is om via Nederland een huurauto te regelen dan rechtstreeks in Amerika zelf. Daarnaast worden automatisch de benodigde verzekeringen afgesloten, niet geheel onbelangrijk in de states. Het huren van een auto in Amerika is niet duur, we huren drie dagen een middle class auto met airco voor 63,- euro totaal. Benzine is ook een stuk goedkoper, je betaald omgerekend ongeveer 0,80 euro cent per liter. We rijden via de eilandenstrook The Keys naar het meest zuidelijke puntje van Amerika, Key West. Onderweg rijden over de Seven Mile Bridge een weg met links en rechts alleen maar zee en deze is zoals de naam al aangeeft 7 mijl (11 km) lang. Men zegt dat er weinig autoroutes zijn zo mooi als deze, nu zijn we het daar niet helemaal mee eens waarschijnlijk omdat het helaas erg regenachtig is. Het water wat normaal zo mooi blauw is, lijkt nu grijs te zijn.

Key West is een toeristisch plaatsje. De stad heeft iets romantisch door de typische bouwstijl van houten huizen met sfeervolle veranda's. We blijven echter niet lang in het stadje, maar we lunchen er en maken een foto bij de boei die op het zuidelijkste punt van de VS staat. Er is nog zoveel meer te zien! Op de terugweg eten we bij de Seven Mile Grill hun onovertroffen key lime pie, een beroemde lokale desserttaart van het sap van lokale limoenen met een dikke laag slagroom, JAM! Toen op naar onze slaapplaats in Fort Lauderdale, waarbij we om te eten nog een tussenstop maken bij een heerlijk Thais restaurantje. Heerlijk om weer eens auto te rijden en zelf je route te kunnen bepalen.

In Fort Lauderdale slapen we in zo'n typisch Amerikaans motel en de volgende dag rijden we nog wat rond in het plaatsje. We brengen tevens een bezoekje aan het postkantoor om ruim 10 kilo aan kleding terug te sturen naar Nederland om even wat ruimte maken voor de laatste weken ;-) Vervolgens rijden we richting het extreem rijke West Palm Beach.

Palm Beach is de speeltuin van de rijke aristocratie. Hier komen de Kennedy's, Rockefellers en Trumps van deze wereld vakantie vieren (nu ook de Pienemannen en Woudenbergjes aan toe te voegen ;-) Mega villa's, afgeschermde resorts en upscale shopping bepalen het straatbeeld. We rijden langs Worth Avenue een peperdure winkelstraat, zeg maar de Rodeo Drive van Florida, leuk om even doorheen te rijden, maar verder niks bijzonders. Het is overigens Koninginnedag vandaag in Nederland, maar daar is hier helemaal niks van te merken. Desondanks zijn wij wel in het oranje gekleed vandaag :-) Greetings to our new king from Florida! Uiteindelijk rijden we vanaf Palm Beach rechtstreeks door naar Orlando.

We blijven een paar dagen in Orlando en hebben een hotel geboekt bij Days Inn, een hotelketen waar we de komende weken nog geregeld blijven slapen. Grote kamers, heerlijke bedden en een goed ontbijt voor een betaalbare prijs. Al zijn de hotelkamers in Noord Amerika toch wel een stuk duurder dan het Zuiden (gemiddeld 50,- euro pn). Het is hierdoor wel wat lastiger om binnen ons dagbudget te blijven, helemaal in Orlando trouwens... outlet shopping en pretparken!!!

We arriveren 's avonds in Orlando en omdat we nu nog een auto hebben brengen we eerst een bezoek aan shopping walhalla Orlando Premium Outlets. Merken als Nike, Adidas, Tommy Hilfiger, Victoria Secrets, Calvin Klein, Levi's etc en allemaal voor soms nog geen derde van de oorspronkelijke prijs. De volgende dag leveren we de huurauto in op de luchthaven van Orlando en gaan op onderzoek uit hoe we het beste met openbaar vervoer naar de pretparken kunnen komen. Drama.. (!!) er gaan namelijk bijna geen bussen rechtstreeks naar de verschillende parken en de bussen die gaan doen er heel lang over. Voor de bussen die wel rechtstreeks naar de pretparken gaan betaal je de hoofdprijs. We besluiten uiteindelijk om deze dag lekker te chillen en de volgende dag in alle vroegte (toch maar met de bus) naar Universal Studio's te gaan.

Het kenmerk van Universal Studios is de combinatie van filmproductie en pretpark. Het richt zich vooral op filmgerelateerde, adrenaline opwekkende attracties waarvan de meeste beginnen waar de film eindigt. Een dagkaart 89,- dollar... iets boven budget ;-) Wat ons betreft een wat verouderd pretpark, met attracties van films van ruim 10/15 jaar geleden (Twister, the Mummy, Jaws, Teminator 2).

Desondanks ook nog wat nieuwe attracties, die zeker de moeite waard zijn!! De 4D film van Shrek.. lol!.. naast het 3D effect bewegen de stoelen, heb je wind in de haren en wordt je nat als Shrek moet niezen. The Simpsons Ride, waarbij je eerst in een klein kamertje een grappig introductie filmpje te zien krijgt en vervolgens in een speciaal karretje stapt onder een groot rond filmscherm. Het karretje beweegt schokkerig, maar synchroon met de 3D film op het scherm en het voelt echt alsof je in een achtbaan zit of alsof je de heen en weer bewegende speen bent van baby Simpson. Een humoristische 4D belevenis vol actie en plezier! Resultaat is wel dat je de eerste 10 minuten na de ride zo misselijk bent als maar kan, maar dat kan de pret niet drukken om nog een keer te gaan en nog een keer, zo leuk!! The Mummy ride, een snelle achtbaan in het donker met een leger van skeletten en heel wat vuurwerk. En als laatste the 4D simulator rit in een speciaal karretje van de film Despicable Me, waarbij de hilarische Minions je gevoelsmatig letterlijk langs je oren vliegen. Te grappig!!

Een leuke dag, in de regen, maar dat kon de pret niet drukken. De terugreis liep iets minder voorspoedig omdat we in de bus iemand hadden gevraagd dat we bij de halte van het hotel Days Inn eruit moesten, echter betrof dit een andere vestiging... Resultaat alsnog een taxi naar het juiste Days Inn hotel..

The next day: Disney World Magic Kingdom! Het echte Walt Disney pretpark waar het ooit mee begonnen is. Leuk, maar druk.. Qua prijs vergelijkbaar met Universal Studio. Disneyland in Parijs doet er niks aan af, sterker nog de Fransen zijn zelfs nog iets geavanceerder en moderner. Het park is het leukst voor kinderen en dat is te merken aan de buggy parkeerplaats midden in het park. Verder zijn er veel attracties met bekende Disney figuren als Peter Pan, Assepoester en de kleine zee meermin waarbij je met karretjes (zoals de Elfentocht in de Efteling) wordt rondgeleid in het "leven" van deze grote kindervrienden. Er is niet veel actie in het park, maar de Railroad, de tocht met een boomstam over een waterbaan en Space Mountain zijn leuk om te doen. Ook hier weer wat 3D en 4D attacties en de welbekende optocht door Mainstreet met alle bekende Disney figuren. Heerlijk Amerikaans over the top! De vuurwerkshow kunnen we helaas niet afwachten omdat we onze laatste bus naar het hotel weer moeten halen.

New Orleans onze volgende bestemming. We vliegen van Orlando naar New Orleans met een tussenstop op Atlanta, een memorabel vluchtje met ongelooflijk veel turbulentie en slecht weer. Gelukkig was de vlucht vanuit Atlanta naar New Orleans iets rustiger.. (geloof dat Steef anders nooit meer in een vliegtuig had gestapt..) We hebben een kamer geboekt bij Flo and Joe Guesthouse. Vanwege New Orleans Jazz Fest rijzen de prijzen de pan uit zo ook dit guesthouse voor 90,- dollar per nacht. Op de luchthaven van New Orleans staan we op de bus te wachten als we twee wat oudere Nederlandse heren ontmoeten. Een paar minuten later stopt er een auto voor ons die vraagt waar we naar toe moeten. Nu moeten de twee Nederlandse heren naar het centrum en wij moeten ook ergens die kant op. De man in de auto geeft aan ons voor een gunstig tarief te willen vervoeren en aangezien we met een groepje waren zijn we er mee akkoord gegaan. Ideaal aangezien wij nog behoorlijk moesten puzzelen qua bussen om op onze bestemming te komen. Uiteindelijk bleek dat wij wat verder van het centrum af lagen, maar de man bleef gelukkig bij zijn eerder afgesproken prijs en we werden nog als eerste afgezet ook (bueno!).

Aangekomen bij ons guesthouse worden we ontvangen door een "big mama" die alles behalve vriendelijk over kwam. Ze bleek later ziek te zijn en dat resulteerde uiteindelijk in niet schoongemaakte badkamer en een niet zo schone slaapkamer, die ook de opvolgende dag niet werden schoongemaakt. Oh ja en het ontbijt, American Waffles diende we zelf klaar te maken, er lag een briefje met instructies voor ons klaar. Eh 90 dollar per nacht en dan zulke service... Ze waren verder in geen velden of wegen te bekennen en toen ze er eindelijk wel waren bij het uitchecken deden ze heel verontschuldigend en gaven ze aan de klacht bij de eigenaar in te dienen. Je begrijpt het natuurlijk wel...

Reden van ons bezoek aan New Orleans was het Jazz Fest. Een festival wat een jaarlijkse viering is van de muziek en cultuur van New Orleans (NOLA) en Louisiana. Muziekstijlen als Blues, R&B, Soul, Gospel, Jazz en nog zoveel meer. Een fantastisch festival! Het betrof een groot festivalterrein met meerdere podia. De dagen voor het festival had het veel geregend, waardoor de grond een grote modderpoel was. Opvallend was verder dat de Amerikanen bijna allemaal van die opklapbare campingstoeltjes hadden meegenomen. Bijzonder.. het merendeel van de festivalgangers zaten dus zittend te luisteren en het maakte ook niks uit of je voor zo'n stoeltje ging staan. Een unieke sfeer op het terrein waarbij er een grote diversiteit was van culturen met een enorme saamhorigheid.

Qua festivalorganisatie kunnen ze nog wat leren van de Nederlanders. Toegangscontrole was minimaal, waardoor bij de tweede dag onze eigen drank en eten mee naar binnen hebben gesmokkeld en pisbakken voor mannen kennen ze blijkbaar niet. Rijen dik voor de toiletten door mannen en vrouwen. Maaaar wat een feest!! De zon scheen en we hebben echt fantastische artiesten gezien: back to the old days met de enige echte Fleetwood Mac (!), swingen bij James 12 Andrews and the Crescent City Allstars, jazz'n zoals het bedoeld is met John Boutté, rocken bij The Black Keys en werkelijk uit ons dak bij de afsluitende act op main stage Trombone Shorty & Orleans Avenue.

New Orleans ademt werkelijk muziek, geweldig!! Op de terugweg vanaf het festival wordt er overal op straat muziek gemaakt en iedereen is blij en vrolijk. Terwijl het zeker wel een stad is met twee gezichten, de criminaliteit is namelijk erg hoog in deze stad. Oppassen en gezond verstand is belangrijk. Het festival eindigt ook om 19.00 uur wanneer het nog licht genoeg is voor iedereen om thuis te komen. Wij zijn ook beide festival dagen gelijk terug gegaan naar ons guesthouse. Better safe than sorry..

Voor de volgende twee nachten hebben een hostel geboekt bij India House Backpackers Hostel. Een van de eigenaren bleek een Hollander te zijn. Super hostel, voornamelijk om sfeer en gezelligheid. Ze hadden een klein zwembad en een buiten kookplaats waar je voor een gereduceerd tarief heerlijk kon mee eten, maar ook binnen hadden ze een grote keuken waar je zelf wat lekker kon klaar maken. Binnen hadden ze een soort woonkamer met grote zachte banken waar je tv kon kijken. Echt een leuk hostel!

Dag drie zijn we te voet het centrum gaan verkennen, hierbij zijn we uiteindelijk bij het National WO II Museum beland. Een museum dat nog maar recentelijk geopend was. Mega groot indrukwekkend (zoals de Amerikanen dat wel kunnen). We hebben er in totaal zo'n 4 uur rondgelopen en moesten het pand verlaten omdat ze dicht gingen. Er was tevens nog een mogelijkheid om met oud overlevenden van de WO II te spreken, maar omdat we de tijd waren vergeten ging dit helaas niet meer. Wel zijn we nog in een naastliggend groot gebouw geweest waar ze diverse oud oorlogsvliegtuigen hadden opgehangen. Herdenken kunnen die Amerikanen wel.

Na het bezoek aan dit museum zijn we naar Bourbon Street gelopen, de beroemdste straat van het French Quarter, het oude hart van New Orleans. Het terrein van de straatmuzikanten, de vele jazz bars, kroegen met klapdeurtjes en stripclubs. We belanden uiteindelijk voor ons avondmaal bij een typische Amerikaanse hamburgertent, Clover Grill, waar we met recht de beste hamburger hebben gegeten in Amerika. Damn wat was deze lekker!! Hij werd klaargemaakt op de grill onder een auto wieldop met blauw ader kaas. Je kent hem wel het engeltje op je tong.. JAM!

Verder bezoeken we een bar met een leuke band en bezoeken we een kleine jazz club en treffen we onderweg meerdere straatmuzikanten. Tja en de welbekende Mardi Gras kralenkettingen werden steeds zwaarder om mijn nek, al sinds het Jazz fest werden deze ons toegeworpen. Ik heb wel begrepen dat je in ruil daarvoor eigenlijk je tieten moest laten zien, maar dat ging mij nou net een klein beetje te ver ;-) New Orleans the city of music, een stad waar wij zeker nog wel een keer naar terug willen gecombineerd met nog een keertje Jazz Fest :-)