Noord Argentinië

Vanaf El Calafate vliegen we eerst terug naar Buenos Aires, om vervolgens direct door te vliegen naar het noordwesten van Argentinië: Salta. Een plaatsje met veel koloniale gebouwen en opvallend veel laagbouw, maar echt bijzonder vinden we het niet.

Iets wat we daar echter niet hadden willen missen was het Museo de Arqueologia de Alta Montana op het centrale plein Plaza 9 de Julio. Dit is een archeologisch museum over de ongelooflijke ontdekking van 3 Inca mummies die zijn gevonden op Llullailaco vulkaan op 6700 meter hoogte. Deze vulkaan ligt in de Argentijnse provincie Salta, dichtbij de grens met Chili en is een van de grootste vulkanen ter wereld. Het bijzondere aan deze Inca mummies is dat ze tezamen met een collectie textiel en geofferde objecten bijna in perfecte staat zijn gebleven door het koude klimaat op de vulkaan. Mocht je het interessant vinden dan kun je via deze website http://plazilla.com/mummies-in-argentiniaa--de-llullaillaco-indianenkinderen-aa-deel-1 lezen wat de reden is dat deze Inca kinderen werden geofferd. Op de tweede pagina van deze website treft je foto´s van de mummies. Het museum laat elke dag 1 mummie per keer zien en wij hebben La Doncella (de juffrouw) gezien. Echt bizar, het lijkt net alsof ze slaapt en ieder moment wakker kan worden... Heel bijzonder!

Cafayate
Toen door naar Cafayate, een plaatsje iets zuidelijker van Salta in een populaire wijnstreek. Enkele van de beroemdste Argentijnse wijnen komen uit deze streek. In het gebied heersen ideale klimatologische omstandigheden voor de druiventeelt: weinig regen, veel zon overdag en frisse nachttemperaturen, plus de aanwezigheid van water. Men kweekt er voornamelijk de witte torrontés druif en deze is lekker!! Vooraf hadden we al gelezen de busrit van Salta naar Cafayate al zeer bijzonder was, dat je in de laatste anderhalf uur een soort Grand Canon aan je voorbij zag komen. Niks te weinig gelezen, WAUW!!! Deze "Grand Canon" betreft de spectaculaire Quebrada de Cafayate. Dat is een vallei met een wild landschap van rotsen, cactussen en bijzondere zandsteensculpturen in vele kleuren en vormen. Kleuren die van lichtroze via terracotta naar dieprood en donkerpaars gaan binnen enkele kilometers.

In Cafayate hebben we een hostel geregeld via Airbnb, Casa Arbol. Het betreft een soort kleine Mel Rose Place met een leuk binnenplaatsje, verschillende slaapkamers en twee gedeelde badkamers. Het werd gerund door een jong stel, Nadine en Frederico met hun kindje Uma. Ze waren heel gastvrij en behulpzaam. Er lag een handgeschreven boekje klaar voor gasten met allerhande tips en dingen te doen in de omgeving en het hostel lag om de hoek van het grote plein in het centrum. In Cafayate krijg je de smaak van het Argentijnse leven nog meer te pakken; hier is het Bourgondisch leven aan de voet van de Andes. De lekkerste steaks met de beste wijnen, wat wil je nog meer??

De dag na aankomst hebben we fietsen gehuurd. Er zou ergens een mooie waterval zijn, waar we wel naar toe wilden. Met een plattegrond op zak zijn we richting de waterval gefietst. Fijne onverharde weg, bergopwaarts... We wisten dat we ergens nog een stuk moesten lopen en dat we daar vanzelf locals voor tegen kwamen die ons voor een klein bedrag naar deze waterval zouden brengen. En ja hoor na behoorlijk wat klimwerk kwamen we een groepje locals tegen. Wat wij echter niet wisten is dat je nog zo´n anderhalf uur heen en anderhalf uur terug moest hicken naar die waterval. Op zich geen probleem, maar op slippers... Jammer, maar ja dan zit er niks anders op om terug te keren en wat bodega´s af te fietsen om wijntjes te proeven.. ;-)

We fietsen naar de andere kant van het dorp en zien bovenop een berg een indrukwekkend landhuis, wat lijkt op een bodega. Op de plattegrond staan ook wat bodega´s vermeld op deze berg, dus we besluiten in ieder geval die kant op te fietsen.

Onderweg stuitten we op een Nederlands stel, Bas en Katinka. Zij kwamen net van een bodega af die gesloten was, dus dat scheelde ons weer een ritje omhoog. Grappig trouwens te ervaren dat men zich in Noord Argentinië nog keurig aan de siësta houden, velen winkels ed zijn tijdens middaguren gesloten. We kwamen even kort met Bas en Katinka in gesprek en besluiten uiteindelijk om nog even door te fietsen. Wellicht dat het indrukwekkende landhuis een bodega is die wel geopend is?

Bas en Katinka fietsen fietsen voor ons uit en uiteindelijk komen we bij een splitsing, waarbij wij naar links zijn gegaan. Een lange, lange, lange, lange, lange weg omhoog, wederom op een onverharde weg, maar met een uitzicht die alleen maar mooier werd. Bas en Katinka zagen wij al een tijdje niet meer voor ons fietsen, dus wij vermoede al dat zij bij de splitsing rechtsaf waren gegaan. Fietsen, lopen, fietsen, lopen, ook hier leek weer geen einde aan te komen, maar we moesten en zouden het wijnhuis halen! En dan eindelijk na 6 km klimmen was daar Bodega San Pedro de Yacochuya. Een familiebedrijf, waarvan uiteindelijk bleek een van de 5 beste wijnhuizen van Argentinië! Een fantastisch mooi uitzicht vanaf de porch met rondom wijnranken, cactussen en in de vallei het plaatsje Cafayate.

In de bodega werden heel vriendelijk onthaald door een gastvrouw. Ze sprak geen Engels, maar wel heel rustig en duidelijk Spaans. We kregen een rondleiding en toen we vanuit de wijnkelder in het proeflokaal kwamen stuitte we opnieuw op het Nederlands stel, die echt net waren aangekomen en nog aan het uitpuffen waren van de helse rit naar boven. Zij waren inderdaad naar rechts gegaan op die betreffende kruising richting het landhuis wat we in het begin zagen, dit bleek echter geen bodega te zijn, maar een landhuis die voor een of andere rijke pipo werd gebouwd.

We besluiten nog een keer met hun de rondleiding te doen en uiteindelijk dan het welverdiende wijntje te proeven. Drie wijnen met de naam Coquena kregen we te proeven: een witte Torrontes, een rode Malbec en een donkerrode rosé. We kregen er er wat water bij en een klein klaasplankje met geitenkaas. Wat een heerlijke beloning was dat zeg! Hele lekkere wijnen op perfecte temperatuur met het prachtige uitzicht vanaf de porch... Life is good!!!

De volgende dag zijn we een tour gaan maken door Quebrada de Cafayate. Dit gaf ons de mogelijkheid om de "Grand Canon" van dichtbij te bewonderen. We hebben verschillende stops gemaakt en echt de meest mooie foto´s gemaakt. Het is soms echt niet te bevatten hoe mooi de natuur is, de vormen, de kleuren..

Na Cafayate verblijven we nog 1 nacht in Salta om vervolgens richting de grens met Bolivia te gaan. Om de lange busrit naar de grens te breken, maken we een tussenstop in het plaatsje Humahuaca. Een klein plaatsje wat je eigenlijk al doet vergeten dat je nog in Argentinië bent. Overdag erg warm, ´s avonds erg koud, dit komt omdat het plaatsje al op 3000 meter ligt. Een leuke plek om alvast een beetje te wennen aan de grote hoogtes die we straks gaan krijgen in Bolivia en Peru. Ff wennen dat je na een paar stappen bergopwaarts het idee hebt dat je een marathon hebt gelopen. Duizeligheid, kortademigheid, het hoort er blijkbaar allemaal bij. Op naar Bolivia!