La Paz en Copacabana op zn Boliviaans..

Op naar de hoofdstad van Bolivia, La Paz! We hadden vanuit Uyuni een nachtbus geregeld, welke er zo´n 9 uur over deed. Prima busrit, allebei bijna de hele rit liggen slapen, bueno! ´s Ochtends 6.00 uur kwamen in we in La Paz aan. Direct een taxi naar het hotel genomen en gelukkig konden we gelijk de hotelkamer in. Toch nog eventjes een paar uurtjes bijgeslapen en toen op ontdekking in de hoofdstad van Bolivia, wat overigens op zo´n 3660 meter hoogte ligt en daarmee de hoogste grote stad ter wereld is.

De inwoners van La Paz zijn overigens bar trots op de hoge ligging van hun stad. Nagenoeg alles in de stad is het hoogste ter wereld, het hoogste voetbalstadion, de hoogste Ierse pub, de hoogste wielerbaan, de hoogste Burger King en ga zo maar door. Vele plaatsen in Bolivia liggen op behoorlijke hoogten en dat is toch wel ff wennen, want op hoogten boven de 2500 meter ontstaat er een tekort aan zuurstof. Dit merk je doordat je wat kortademig bent, soms wat hoofdpijn en duizelig en daarnaast slaap je erg diep. Gelukkig past je lijf zich snel aan en waren bij ons de klachten als hoofdpijn en duizeligheid al snel verdwenen. Camina lentito, come poquito y duerme solito, luidt daarom een Boliviaans gezegde:‘Loop rustig, eet weinig en slaap alleen (en dus veel). En daar hebben wij ons natuurlijk heel goed aan gehouden ;-)

La Paz ligt in een grote vallei en als je rondloopt in de stad zie je door vele straten, bergen om je heen volgebouwd met huizen en sloppenwijken. Verder zijn er maar weinig echte bezienswaardigheden in de stad. Wat je er wel heel goed kunt doen is shoppen! Door de hele stad heen zijn markten. Ontelbare markten van groenten en fruit, vlees en vis, maar ook van kleding, DVD´s, gekleurde kleden, tassen, schoolspullen, potten en pannen, souvenirs of wat dan ook. Werkelijk alles is er langs de kant van de weg te krijgen. Grote winkelketens zijn er niet en boodschappen doet men op straat. Sommige markten hebben een speciaal thema, zoals de heksenmarkt. Op deze markt vind je vele souvenirs van lama poncho’s tot geweven broeken en gekleurde tassen, maar ook gedroogde lama foetussen voor geluk...(?) Tja en wij gunnen onze vrienden en familie natuurlijk alle geluk van de wereld, dus er zijn wat mini lamaatjes onderweg ;-)

Waar wij in La Paz toch stiekem ook wel erg blij van werden waren de bitterballen van Sol y Luna. Een Café-restaurant van een Nederlander vlakbij ons hotel in het centrum. Niet de standaard "oranje kroeg" maar echt een gezellige en leuke tent! Een lekkere menukaart met Hollandse gerechten (hutspot, gehaktbal, huzarensalade, saté), maar ook met Surinaamse, Indische en Belgische gerechten. Lekkuhr!! Zeker omdat we in Bolivia nog niet zoveel vlees hadden gegeten, voornamelijk omdat men hier het gebruik van koelkasten nog niet echt hebben begrepen. Daarnaast tref je regelmatig waslijnen aan met vlees wat ligt te drogen. Hygiëne hier is soms nog wat ver te zoeken.. Al moet ik wel zeggen dat Azië daarin nog overtreft....

Copacabana Bolivia
Als je in Zuid-Amerika wil reizen moet je af en toe rekening houden met wat verrassingen. We stappen in La Paz op de bus naar Copacabana (niet het strand bij Rio overigens!). In principe geen lange rit, maar ergens halverwege moeten we opeens uitstappen en worden we in het Spaans naar een klein motorbootje verwezen. Blijkbaar moeten we hiermee het Lake Titicaca meer oversteken?! De bus met alle bagage aan boord wordt overgebracht met een wel zeer gammele pont. Achteraf heel fijn om daar niet in te zitten, maar het was wel ff raar omdat niemand dit ons op voorhand verteld had.

Uiteindelijk wordt het een rit van 6 uur bij elkaar en worden we op het centrale plein in Copacabana gedropt. De taxi naar het hotel wordt vanavond bestuurd door de enige vrouwelijke taxichauffeur van Bolovia of misschien wel heel Zuid Amerika. Hotel Utama is de bestemming, een plezierig hotel met een overdekte binnenplaats. Er is weer cable tv, een lekker bed en een heerlijke elektrische douche die bij aanraking een leuke stroomstoot afgeeft. Heel normaal overigens elektrische douches in Bolivia...

Copacabana kijkt uit over Lake Titicaca en is eigenlijk een klein hippiedorpje. De naam is afkomstig uit het Aymara kota kahuana, wat betekent meerzicht. Hoop kralen en armbandjes verkopende hippies, een paar restaurantjes en heel veel souvenir winkels. Copacabana is de grootste stad aan het Titicacameer in Bolivia, van waaruit boten vertrekken naar Isla del Sol, het heilige Inca eiland.

Copacabana ligt al vrij hoog, maar naast het dorp ligt een enorme heuvel die je kan beklimmen. Deze heuvel bevat de 13 delen van de lijdensweg van Jezus. De rooms-katholieken houden van een beetje afzien. Je kan dus de heuvel beklimmen en zo alle onderdelen van de lijdensweg tegenkomen met uiteindelijk bovenaan een groot kruis. Veel rooms-katholieken doen hier ook een bedevaart naar toe (ze hebben hier ook nog een zwarte madonna). Dankzij de toeristen en de hippies zit alles grotendeels onder de graffiti en afval, maar ach het is goed voor de conditie.

Overdag brandt de zon flink maar 's avonds kan het hier bijzonder fris worden. Eten bestaat hier in de restaurants uit pizza, pasta of wat van de grill. Die laatste vertrouwen we niet echt....

We hebben heerlijk de tijd in Copacabana en na een aantal nachten in hotel Utama, verkassen we naar hotel Las Olas op aanraden van onze reisbijbel de Lonely Planet. Een verzameling van hele aparte en grappige appartementen aan de rand van het dorp gelegen tegen de heuvel van de lijdensweg. 7 appartementen met allemaal een eigen design. Opgezet door een Duitser met een hoop geld en een levendige fantasie. Vanuit je kingsize bed kijk je uiteindelijk zo over het Titicaca meer uit. Wij zaten voor twee nachten in een soort terracota paasei.. Wat een top appartement, indoor en outdoor hangmatten, groot rond bed, heerlijke douche en het uitzicht is adembenemend!

Isla del Sol, het eiland dat in het Titicaca meer ligt, is heuvelachtig en bestaat voornamelijk uit rotsgronden. Volgens Inca-legendes is dit het eiland waar de zonnegod Inti werd geboren en daarmee hun beschaving begon. Je kan op het eiland blijven slapen, maar wij besluiten om een dagtrip er naar toe te maken. Dit houdt uiteindelijk in, anderhalf uur heen varen, een tour over het eiland van ruim een uur met de slechtste gids van Zuid Amerika (de complete geschiedenis van het eiland in 5 woorden) en weer anderhalf uur terug varen. Men zegt dat er op de bodem in het Lake Titicaca een enorme hoeveelheid goud ligt. Dit doordat in vroeger dagen een heleboel Spaanse schepen zijn vergaan in het meer terwijl ze megaladingen goud vervoerden. Helaas niks kunnen vinden...

Na twee heerlijke nachten in Las Olas gaan weer terug naar Utama en blijven daar nog 1 nachtje om uiteindelijk de grens over te gaan naar Peru!